Typisch Poolse specialiteiten die je echt moet proeven (en die de reisgidsen vergeten)

Vraag je een willekeurige toerist wat ze in Polen gegeten hebben ? Grote kans dat je « pierogi » hoort. En eerlijk : pierogi zijn lekker. Maar dat is nog maar het begin. Als je een beetje nieuwsgierig bent – en niet bang om iets onbekends te proberen – dan wacht er een hele wereld aan smaken op je. En nee, die staan meestal niet op de eerste pagina van je reisgids.

Zapiekanka : de Poolse tosti met attitude

Stel je een halve baguette voor. Warm, krokant, overgoten met gesmolten kaas, gebakken champignons, ketchup (ja, echt) en soms extra’s zoals jalapeños of ham. Dat is zapiekanka. Te vinden op straatmarkten, in ondergrondse stations of gewoon in kleine snackbars.

De eerste keer dat ik het at was op een winteravond in Krakau, vlakbij Plac Nowy. Buiten was het -5, ik had honger, geen cash en weinig verwachtingen. Maar die zapiekanka, wow. Warm, vettig, perfect comfort food. En het kostte me toen nog geen 2 euro. Serieus.

Oscypek : gerookte bergkaas uit Zakopane

Als je naar het zuiden van Polen reist, richting de Tatra-gebergten, kom je ‘m tegen : oscypek. Een harde, zoute, gerookte kaas, vaak in sierlijke vormen geperst. Gemaakt van schapenmelk, traditioneel gerookt in houten hutten. Het ruikt een beetje intens. En de textuur is… anders. Taai, een beetje rubberachtig.

Maar : grill ze even, serveer met een lepeltje cranberrycompote en BAM – je snapt ineens waarom mensen hier verliefd op worden. Echt iets wat je moet proeven in de regio. En liefst vers van een kraam, ergens tussen de dennenbomen.

Kopytka : Poolse gnocchi zonder opsmuk

Kopytka betekent letterlijk ‘kleine hoefjes’ – vanwege de vorm. Het zijn zachte, ovale aardappelballetjes, vaak geserveerd met gesmolten boter, spek, of gewoon wat suiker en kaneel (ja, dat doen ze daar).

Niet heel sexy misschien. Maar wel puur, huiselijk en vooral : troostrijk. Mijn favoriet ? In een klein dorpsrestaurant in Lubelskie, geserveerd met champignonroomsaus. Simpel maar zooo goed.

Barszcz wit of zure soep : meer dan alleen rode biet

Iedereen kent de rode bietensoep (barszcz czerwony), vooral rond kerst. Maar wat de meeste mensen niet weten : er is ook barszcz wit – een witte, zure variant gemaakt op basis van gefermenteerd roggebloem. Denk aan een soep die ruikt naar zuurdesem, vol stukken worst, aardappel en soms een gekookt ei.

Klinkt heftig ? Is het ook een beetje. Maar als je van pittige smaken houdt, en je wil iets écht authentieks, dan is dit jouw kans. Niet iedereen is fan… maar ik ? Ik bestel ‘m elke keer opnieuw. Vooral in Łódź, waar ze ‘m perfect onder de knie hebben.

Sernik : Poolse cheesecake (maar anders)

Geen artikel over Poolse keuken zonder iets zoets. En dan bedoel ik niet de typische appelstrudel of wafels. Nee, *sernik* is waar je moet zijn. Een dichte, stevige kwarktaart – vaak met rozijnen, soms met een laagje chocolade of kruimeldeeg bovenop.

Verwacht geen luchtige New York-style cheesecake. Dit is zwaarder, romiger, meer ‘oma-stijl’. Mijn tip ? Zoek een lokale bakkerij (niet de supermarkt) en bestel er één bij een espresso. Rustig momentje. Zeker als het buiten regent.

Laat je verrassen (en probeer iets wat je niet kunt uitspreken)

Veel van de beste smaken in Polen ontdek je niet met een vertaalapp of Tripadvisor. Soms moet je gewoon iets bestellen dat je niet kent. Vraag aan de ober wat z’n moeder vroeger kookte. Of koop iets dat je nog nooit gezien hebt, op een boerenmarkt in het oosten van het land.

Polen is een land dat zijn culinaire trots een beetje verstopt. Maar als je blijft zoeken – en proeven – dan val je van de ene verrassing in de andere.

Dus : pierogi, ja. Maar daarna ? Ga voor die zure soep, die gerookte kaas, dat rare gebakje met maanzaad. Je smaakpapillen gaan je dankbaar zijn.